Tapas eten in Benidorm

Toog met heel wat lekkers
In dit artikel gaan we de oude stad van Benidorm induiken om te proeven van die heerlijke tapas... 

Ik hoor vaak op reis dat mensen zich aangetrokken voelen om eens tapas te gaan eten, maar niet goed durven. Ze zijn een beetje overdonderd door de drukte, hebben wat schrik van de prijs, of zijn wat onzeker over het feit dat ze niet voldoende Spaans kunnen. Wel, deze aanvulling op een eerder artikel over tapas kan misschien helpen om de schroom te laten vallen en je te goed te doen aan die heerlijke snacks!

De befaamde tapas-steeg of "Tapas alley" bevindt zich in de oude stad. De Calle Domingo is het gemakkelijkst te vinden vanuit de drukke winkelwandelstraat die tussen Levante en Poniente, en dwars door de oude stad loopt (Passeig de la Carretera). Als je deze straat doorloopt zal je op een kruispuntje komen met aan de ene kant het moderne gebouw van Boca de Calvari (het museum) en aan de andere kant een groot visrestaurant. Je gaat het steegje in naast het visrestaurant en dat is het befaamde tapas-steegje. Het succes is ondertussen zo groot dat ook in de straatjes rondom een boel nieuwe tapasrestaurants bijgekomen zijn. Het steegje zelf eindigt op een smalle gaanderij met achteraan de befaamde Cava Aragonesa. Dit is het bekendste tapasrestaurant van Benidorm. Dat betekent niet dat de anderen niet minstens zo goed zijn.
Tapas-steeg in Benidorm

Het leukste aan tapasrestaurants is dat je niet echt gebonden bent om alles in hetzelfde restaurant te eten. Je kan ergens aan de toog gaan staan, een wijntje drinken en enkele tapas bestellen, om vervolgens je volgende wijn in een ander restaurantje te gaan drinken met wederom andere tapas. Zo kan je verschillende restaurants proberen zonder dat het je veel geld kost.

De prijs is iets waar veel toeristen voor vrezen. Vaak staan de prijzen niet of onvoldoende duidelijk aangegeven, en dat maakt mensen weigerachtig. De reden is echter vaak omdat de tapas nu eenmaal zo verschillen van dag op dag, dat men niet altijd prijskaartjes voorziet. De tapas die wij er hebben gegeten, schommelden van 2 EUR tot ongeveer 4 EUR. Uiteraard is daarbij een vegetarische tapa goedkoper dan één met garnaal of inktvis op... .
Ook de prijzen van de wijn lijken vaak duurder dan ze in werkelijkheid zijn. Je kan de wijn vaak per fles of per glas kopen. Wie prijsbewust is, vraagt best de huiswijn (die vaak zeer goed is!).
Heerlijke tapas
Op minder drukke momenten of tijdens de middag worden er vaak promoties gedaan, deze staan vaak buiten op krijtborden geschreven. De promoties bevatten meestal een fles wijn of cava met een aantal tapas.

Tapas komen in alle vormen en maten. De maagvullende klassiekers blijven nog steeds de 'patatas bravas', dat zijn aardappelblokjes in een licht pikante 'ketchup', of de tortilla, dat zijn stukken omelet met aardappelen, of de croquetas, kroketten met allerlei vullingen. De meeste andere tapas bestaan uit een stuk (stok)brood met daarbovenop vis of vlees, groenten, sausjes, kruiden. Vaak herken je een goede tapa-bar aan zijn bereiding van de klassiekers, maar ook aan de gedurfde combinaties op de tapas. Een stuk brood met kaas, confituur en vis klinkt vreemd, maar in de juiste combinaties is een geweldig smakelijk hapje. Tapas komen soms koud, en soms warm aan tafel, afhankelijk wat je bestelt. Ook de vegetariërs komen aan hun trekken; je hebt veel tapas met enkel groenten of met kazen, keuze genoeg ook voor hen.
gezapige tapa-bars
Drie termen bestaan er rond de maten: Een Pincho is de kleinste maat en kan gaan van een tandenstoker met vanalles op geprikt, tot een klein stukje brood met beleg. Een Tapa is de gewone maat, meestal een redelijk stukje brood met een torentje van beleg, en dan heb je nog een Ración, een term die vooral wordt gebruikt voor tapas die niet op een broodje komen, maar op een schaaltje. Het is vaak méér dan een tapa, maar ook geen volledige maaltijd.

In de open restaurants kan je gewoon staan aan de toog, aan de hoge tafels, of je kan gaan zitten. Er is naar mijn weten in geen enkel tapas-bar een prijsverschil, hoewel de Spanjaarden meestal verkiezen recht te staan of aan de toog te zitten. De meeste sfeer vind je ook aan die toog: je ziet ze de tapas maken en het is lekker Spaans-hectisch met mensen die hun bestellingen roepen. Wie geen Spaans kan, kan gewoon wijzen naar de tapa die je wilt en je zegt daarbij of je een bier (cerveza) of witte wijn (vino blanco) of rode wijn (vino tinto) wil. Soms brengen ze niet meteen alles, niet panikeren dan, dat betekend dat de Tapa opgewarmd moet worden. Meestal betaal je pas op het einde, de obers houden de rekening (ongelofelijk soms in die drukte) goed bij. Als je dan gedaan hebt met eten, vraag je gewoon de rekening (la cuenta), die krijg je normaal de reçu met alle prijzen van de tapas en wijnen er apart op.

5 EUR voor een fles wijn en 5 tapas!
Een gouden tip is het pleintje met tapasrestaurants in de Av. de Ruzafa in Benidorm. Het begint aan het bekende Paella restaurant Aitona (met die paella lichtreclame). Rondom een binnenplaats (waar je niet meer mag staan wegens geluidsoverlast) zijn een aantal tapasrestaurants gegroepeerd. Dit zijn de minder culinaire en vaak goedkopere tapas-bars. Toch zijn de tapas hier ook van goede kwaliteit en is de wijn zeker niet slecht voor wat je betaald. Je hebt hier bijvoorbeeld ongelofelijke promo's van 5 EUR voor een fles wijn en 5 tapas naar keuze! In het steegje komen ook veel Engelsen, en Nederlandstalige toeristen heb ik er ook al vaak gehoord. Ook vegetariërs kunnen hier kiezen uit enkele vegetarische opties.

Voor de volledigheid wil ik hier nog "100 Montadillos" vermelden. Deze cervezeria (biercafé) serveert zoals de naam beloofd 100 verschillende mini broodjes met allerlei soorten beleg. Het is meer een café dan tapa-bar, maar toch gaan er 's avonds veel Spanjaarden goedkoop eten. Het is een heel simpel en leuk concept; aan de tafels en togen vind je een grote menukaart (tweetalig, Spaans en Engels) en briefjes. Je noteert gewoon de nummertjes van de broodjes die je wenst en het aantal. Dan ga je naar de bar, je bestelt een frisdrank of een caña (klein biertje) of een Jarra (een halve liter) en je geeft het papiertje af. Men rekent meteen af en je krijgt een "buzzer" of men vraagt achter je naam. Je gaat zitten en wacht tot je buzzer begint te rinkelen of tot men je naam afroept (Nederlandse namen blijken vaak nogal moeilijk voor hen om correct uit te spreken). Dan ga je naar het afhaalpunt en daar geeft men je broodjes, met meestal een hoop chips erover. Dit is geen hoogstaande gastronomie, maar wel leuk voor de kleine honger en grote dorst. Op woensdag en zondag loopt er normaal de promo dat elk mini-broodje op de kaart slechts 1 EURO kost! Neem er ook zeker de verse olijven, heerlijk gewoon!
Wie drukte wil vermijden,
eet best zijn tapa voor 20u
100 Montadillos is populair in heel Spanje, in Benidorm heb je er een drietal van de keten.

Dus zeker niet twijfelen; ga op z'n minst eens een keer op z'n Spaans eten. Een Spanjaard eet klassiek heel uitgebreid op de middag, en eet 's avonds enkele tapas. Het is een gezonde en smakelijke manier om te eten en je krijgt op deze manier veel variatie. Wil je de echte drukte ervaren, dan moet je pas na 20u gaan eten, wie rustig wil zitten, die gaat gewoon lekker om 18u eten, want zo vroeg in de avond hebben de Spanjaarden nog lang geen honger.

Lees ook: Eten en drinken
Lees ook: Excursies / Ervaringen
Lees ook: Lekkere tapas in Benidorm
Lees ook: Benidorm Praktisch

Geen opmerkingen:

Een reactie posten