tocht door de Sierra helada

Op een mooie dag in november zijn we na een stevig ontbijt vertrokken voor een lange tocht. In de aanslag twee flessen water, een folder van de toeristische dienst en veel goede moed. Een trektocht over de Sierra Helada volgde...

Er zijn drie wandelingen in de Sierra Helada. De beroemde en drukke wandeling (over asfalt) naar het kruis. De wandeling naar het uitkijkpunt "Punta de Cavall", eveneens over verharde weg en zonder klimmen. En tenslotte de wandeling die wij hebben ondernomen: "Crossing Sierra Helada". Een 8 kilometer lange en zware tocht...

Het begin van de tocht over de Sierra Helada. Dit is aan de parking
voor het kruis te bezoeken. Het is een slecht aangegeven pad. Pas na
enkele honderd meter kom je info-borden tegen.

Hier zie je de wandeling op de kaart

Ook zie je de hoogteverschillen. Het lijkt minder dan het feitelijk is.
In werkelijkheid is het continue dalen en stijgen.

Er zijn twee mogelijke vertrekpunten, in Albir en in Benidorm aan het kruis. Wij kozen ervoor om in Benidorm te vertrekken. De wandeling tot aan het kruis is uitvoerig beschreven in een ander artikel, klik hier, dus dat slaan we over. Beeld u wel in dat u deze 4 kilometer lange, vermoeiende weg al in de benen hebt ALVORENS u de 8 kilometer tocht naar Albir aanvangt.

Waar de asfaltweg stopt en de korte klim naar het kruis begint, daar splitst er een klein padje af. Dat is het pad dat over de klif loopt. Na enkele honderd meter wordt dit bevestigd door een informatiebord. Lees het aandachtig. Ik neem er altijd een foto van, dit kan later van pas komen. Niet lang na het bord begint een eerste pittige klim. Het is het eerste van een tiental klimmen die je nog zal moeten doen. De foto's van de Sierra Helada bedriegen; het is geen pad dat gelijk loopt over de kliffen, het is meer een pad dat over een 10 tal heuvels op en neer gaat langst de rand van het gebergte. Het pad zelf is redelijk goed te volgen. Op verschillende plekken hebben ze twee streepjes aan gebracht en het pad zelf is feller gekleurd dan de ondergrond ernaast. Vaak splitst het op in meerdere paden maar steeds kwamen ze terug bij elkaar na een tijdje. Wijzelf zijn in ieder geval niet verloren gelopen.

De heuvels die je moet trotseren zijn nog veel hoger dan de heuvel met het
kruis (links zie je dat kruis). 

Het pad loopt over deze heuvelrug.

De wandeling is bijzonder indrukwekkend, zeker de eerste keer dat je die enorme afgrond ziet. Bijna 500 meter gaat het loodrecht naar beneden tot aan de zee. Een hallucinant zicht! Voorzichtigheid is geboden, ga niet te dicht bij de rand wandelen of staan. Een rukwind, een misstap of een duizeling kan je dood betekenen, want een val van die steile rots overleef je niet!

Een hallucinant zicht om loodrecht naar beneden te kijken (+500m hoogte)

de zichten zijn fenomenaal

Het pad is heel gevarieerd, maar tevens vermoeiend, altijd klimmen of dalen, rechte stukken waar je goed kan doorlopen zijn er in die eerste helft haast niet. Mooie zichten anders wel. Aan de ene kant Benidorm en de themaparken Mundomar en Aqualandia, aan de andere kant prachtige zichten over de zee, waar hier en daar een miniscuul bootje rond dobbert. Op de hoge stukken wandel je over een rotsige ondergrond, zonder bescherming van de zon. Op de lage stukken zijn er enkele dennenbosjes waar het heel aangenaam toeven is. Wat me opviel op de wandeling was dat er haast nergens afval lag! Een pluim voor de trekkers of voor diegene die instaan voor het opruimen van afval. Het eerste stukje van de wandeling waren er nog andere groepen en losse personen, maar na de tweede klim waren we helemaal alleen op onze wandeling.

Zicht op het binnenland tussen Benidorm en Albir

Prachtige vergezichten met het eilandje Mitjana.

Na een behoorlijk stuk (nog niet de helft) kom je tot aan de resten van een wachttoren. Het zijn enkel de funderingen die er overblijven. Blijkbaar voor veel mensen die het pad volgen vanuit Benidorm is dit een punt om terug te keren. Ze hebben daarin geen ongelijk. Tegen dat je aan de wachttoren bent, ben je al moe geklauterd en heb je de mooiste zichten op de kliffen al gehad. Ook het eilandje "L'illa Mitjana" (niet te verwarren met het pauweneiland) heb je al gezien. Ik zeg niet dat de rest van het pad niet interessant is, maar wie wil beginnen en eindigen in Benidorm, die doet er zeker niet slecht aan om na een korte pauze aan de wachttoren terug te keren. Boeiender is echter om gewoon door te gaan tot in Albir en de bus terug naar Benidorm te nemen.

De resten van de wachttoren.

Close up van het kleine eilandje

Na het wachttorentje volgen enkele pittige stukken. Er is een klim bij waar je echt goed moet zoeken naar gaten in de rots en je jezelf wat moet ophijsen. Verwacht geen verticale klim, maar het was zeker een kleine beproeving voor niet getrainde trekkers zoals wij. We begrepen al snel waarom veel wandelaars pauzeren aan de wachttoren en dan terug keren. Na de wachttoren zijn er toch enkele uitdagende stukken waar je met handen en voeten moet werken.

Waar is het pad? Het leek onmogelijk, maar toch moesten we hier steil omhoog klauteren!

Na 2/3de van de tocht te hebben afgelegd, worden de hoogteverschillen wat minder. Hier waren wel wat stukken bij waar je redelijk op kon doorstappen. Zo leek althans het tweede deel iets sneller te vlotten.
Na een tijd kwamen we op de weg terecht en werd het wat onduidelijk waar we naartoe moesten gaan. Blijkbaar konden we kiezen: we konden nog een stukje naar boven, naar een uitkijkpunt, of we konden afdalen richting Albir. Gezien de hitte en onze vermoeidheid, hebben we voor de afdaling gekozen. Om af te dalen vanaf de weg moet je blijkbaar de pijlen volgen naar "Faro de Albir". Nogal verwarrend vonden we dit. De afdaling is niet te onderschatten, de weg meandert zich lang en steil naar beneden. De zichten zijn hallucinant, je lijkt vanuit de hoogte op Albir en Altea neer te kijken, maar je moet er wel opletten om niet uit te glijden.

Hier eindigt het pad van Benidorm op de weg... Als je dus vanuit Albir omhoog
komt en je wil naar Benidorm, moet je goed opletten voor deze onopvallende
wegwijzer, daar moet je het pad opgaan... 

Eens je op de weg bent, moet je nog een beetje omhoog lopen tot
men deze pijl ziet staan. Vanaf hier volgt men de pijlen naar "Faro de Albir"

Mooie zichten op de baai van Albir en Altea

De dalende weg naar Albir.

Uiteindelijk kom je moe maar tevreden in Albir aan. Er is een klein bezoekerscentrum waarvan nog vele andere paden vertrekken. Zo is er een gemakkelijke weg naar een vuurtoren die tevens door een tunneltje gaat. We spraken af om deze wandeling op een volgende vakantie te doen.

De wandeling naar de vuurtoren vanuit Albir

Vanuit het bezoekerscentrum gewoon naar beneden wandelen voor de dijk van Albir.

Vanuit het bezoekerscentrum is het een kwartiertje afdalen tot aan de dijk in Albir. In Albir kan je goedkoop en lekker eten! We wilden nog doorstappen tot Altea (wat een goede wandeling is over de dijk), maar de weergoden waren ons slechtgezind en dus hebben we de bus terug genomen vanuit Albir.

Het was een hele leuke dag en een aangename tocht. Het is ook praktisch een goede wandeling omdat je vanuit Benidorm kan vertrekken en heel gemakkelijk met de bus kan terug keren. In Albir heb je dan ook veel drink -en eetgelegenheden om de innerlijke mens te versterken/ belonen. We waren beide overtuigd dat deze wandeling over de Sierra Helada tot hiertoe de mooiste wandeling was die we al hadden ondernomen vanuit Benidorm! Heb je dus zin in een trektocht en kan je niet kiezen: Kies met een gerust hart voor de tocht over de Sierra Helada.

TIPS: Vertrek heel vroeg. De wandeling duurt gemakkelijk 4 uur. Neem voldoende water mee want je komt over heel de wandeling niets tegen. In het bureau voor toeristische informatie kan je een wandelplan krijgen met alle informatie!

Lees ook: Excursies / Ervaringen
Lees ook: De kruisweg van Benidorm
Lees ook: Altea
Lees ook: De vuurtoren in Albir - Dolfijnen spotten
Lees ook: Beklimming van de Penyal d'Ifach te Calpé
Lees ook: Beklimming van de Puig Campana
Lees ook: Openbaar vervoer in Benidorm
Lees ook: Verhalen van Bezoekers