Je ziet hem haast vanuit heel Benidorm, de Puig Campana, de legendarische berg met 'het stuk eruit'. Toen ik vorig jaar op reis ging, hoorde ik dat deze berg te beklimmen is. Mijn vrouw voelde de bui al hangen. Na enkele luie dagen op het strand kon ik me niet meer beheersen en namen we de bus naar Finestrat, aan de voet van de berg...
 |
| De Puig Campana vanuit de bus naar Finestrat |
Voor de beklimming ga je best informatie vragen. In Cala de Finestrat is een mooi toeristenbureau waar ze je een kaart kunnen geven en wat informatie. Aan de parking aan de voet van de heuvel (Font del Moli) is ook een bureau met informatie voor beklimmers, maar dit was op het moment van onze beklimming niet open! Er zijn twee manieren om op deze berg te wandelen. De zuidkant (de kant van de zee) of de noordkant. De zuidkant is een hele zware beklimming (ze noemen hem niet voor niets de verticale kilometer!). De noordkant is minder zwaar (maar nog steeds niets voor amateurs). Het probleem voor de noordzijde-beklimming is dat je een wandelpad moet volgen dat volledig rondom de berg loopt alvorens je het pad op kan voor de echte beklimming. Er is weliswaar een mogelijkheid om te parkeren wat voorbij de "Font de Jeroni". Maar van daar weet ik niet goed hoe je aan "Coll Pouet" komt (zijnde het kruispunt van het pad naar de top en het wandelpad rondom de berg). Wijzelf zijn met de bus gekomen en lag het dus al vast dat we ons aan de verticale kilometer, dus de zuidzijde, gingen meten!
 |
| De bushalte van Finestrat |
 |
| De weg vanaf de bushalte naar Font del Moli |
Vanaf de bushalte is het een asfaltweg omhoog wandelen naar de Font del Moli. Hier is de beroemde bron waar je bijna aldoor mensen grote bidons met water ziet vullen. Er staat wel een bordje dat het water niet voor consumptie dient, maar al eeuwen komen hier de mensen water halen, en ook wij hebben onze drinkflessen gevuld met ijskoud bergwater alvorens aan de klim te beginnen. Net voorbij de bron is er een grote parking en een toeristeninfo die helaas gesloten bleek.
 |
| Font del Moli |
 |
| Parking bij Font del Moli |
De klim begon wat vervelend aangezien er heel weinig duidelijke wijzers staan. In het begin zijn er wel wat, maar dan wordt je snel aan je lot over gelaten. Er zijn wel platgetreden paden om te volgen, maar steeds heb je schrik dat je verkeerd zit en dus kostbare tijd verliest met de klim. Pas toen we even gestopt waren om te drinken zagen we een ander koppel en wisten we zeker dat we nog juist zaten. Het eerste deel stijgt het nogal langzaam en het is een aangename wandeling tussen de bomen die volop schaduw bieden. Maar dan komt de verticale kilometer dichterbij....
 |
| Een zeldzame wegwijzer |
 |
| Het begin van de helse verticale kilometer |
De verticale kilometer herken je zelfs vanuit Benidorm. Het is het stukje tussen de twee toppen van de berg. Je ziet er schijnbaar een wit pad lopen, maar dat is niet meer dan een enorme vlakte kasseien, die je moet volgen tot boven. De kasseien zijn haast niet te beklimmen. Iedere stap die je zet, schuif je iets naar beneden en doet een kleine lawine van keien ontstaan. Het is uitkijken niet vlak achter elkaar aan te lopen, want je zou stenen van je voorganger tegen je benen krijgen! In het begin kun je nog wat klauteren naast de kasseistrook, maar tegen het einde moet je er toch over. Ik kan je verzekeren dat dit één van de zwaarste dingen was dat ik ooit heb gedaan. Zonder enig klimuitrustig en op onze zondagse strandschoentjes was het eigenlijk ook wat onverantwoord van ons om eraan te beginnen.
Op het eind van de verticale kilometer komt het pad samen met het pad dat vanaf de noordkant komt. Vandaar leiden verschillende paden (neem het pad aan de zuidkant voor het meest spectaculaire zicht!) richting de top.
 |
| Bovenaan de verticale kilometer |
 |
| Hier komt het pad van de noordkant en zuidkant samen |
Het laatste deel is maar een halfuurtje stappen dacht ik, en een aangename verademing na die zware verticale kilometer. Het laatste traject stijgt in totaal minder dan 200 meter. De top is gemarkeerd met een betonnen zuiltje. Het zicht is er fantastisch!!! Je ziet er haast heel de kustlijn van de Costa Blanca. Ook de rots van Calpe, die we het jaar ervoor beklommen, kan je zien en lijkt een miserabel steentje in vergelijking met de berg waarop je staat. Zorg wel dat je op een mooie dag klimt, want de minste wolken of mist kunnen het zicht enorm bederven.
 |
| Zicht op Altea vanaf de top van de Puig Campana |
 |
| De top van de Puig Campana, beneden zie je Benidorm |
 |
| Zicht op de Sierra Gelada |
 |
| wolken die langst de berg zwerven |
Op de top waren nog enkele klimmers. Ze raadde ons ten stelligste af om terug af te dalen langst de verticale kilometer. Er zouden al veel mensen op die manier verongelukt zijn! Ik kon niet anders dan deze klimmers gelijk te geven. Ook ik had geen zin om dat gevaarlijke pad terug te gebruiken. We besloten hun raad op te volgen en langst de noordkant af te dalen. Ook al hield dat in dat we erna heel de berg moesten rondwandelen...
 |
| Het pad aan de noordzijde |
 |
| Het pad naar beneden aan de noordzijde |
Het pad aan de noordzijde is gelukkig veel aangenamer om te dalen. Het zigzagt naar beneden. Eerst over de kale rotsen, daarna komen er geleidelijk struiken en bomen rondom het pad. Nog steeds is het best opletten en het pad is niet altijd goed aangegeven. Gelukkig hadden we dalende klimmers voor ons die de gemakkelijkste weg toonde. Na een tijdje werd het pad breder en aangenamer tot we bij de kruising kwamen van "Coll Pouet". Op deze plek eindigt het pad naar de top op het pad dat rondom de berg liep. De wegwijzer hier vertelde ons dat we beter het pad rechts van de berg (kijkend naar de berg) namen, dat zou 'slechts' 4.5 kilometer stappen zijn tot aan "Font del Moli".
 |
| wegwijzers in de buurt van Coll Pouet |
 |
| Het pad rond de berg Puig Campana |
Na de afdaling waren we echt uitgeput en keken we echt niet uit om nog een 4.5 kilometer te wandelen... Tot onze opluchting was het pad in het begin heel breed. Het was aangenaam wandelen tussen de bomen en we waren zeker dat we die 4.5 kilometer in no time zouden afleggen op dit tempo. Maar dat was te snel gedacht. Het pad werd al snel terug smaller en begon terug wat te klimmen en te dalen. Het was uiteindelijk nog een hele lange, vermoeiende weg. Er waren wel enkele spectaculaire zichten op de berg en op de kloven. Zo was er een enorme bosbrand aan de noordzijde van de berg in 2009. Nog steeds is dit overduidelijk: de hele bergflank heeft geen vegetatie meer...
 |
| Spectaculair zicht op de Puig Campana |
 |
| Hier was een enorme bosbrand in 2009 en nog steeds is het een desolate vlakte |
We hadden echter geen lyrische woorden meer over en we keken alleen maar uit naar het einde van het pad. Er staan nergens geen bordjes meer en we kwamen dan ook op het verkeerde pad uit. We kwamen aan de asfaltweg uit die de noordzijde van de berg volgt. We moesten ofwel terug een eind omhoog en het juiste pad vinden, ofwel onze tocht over de asfaltweg (omweg) verderzetten. Gelukkig stelde enkele bergklimmers (echte bergbeklimmers met koorden en harnassen) voor om ons in Finestrat af te zetten. Natuurlijk namen we dit aanbod met gulle handen aan. Enkele minuten zaten we in de bar aan de bushalte met allebei een dubbele frisdrank voor onze neus. We waren stik kapot en mijn vrouw wierp me verwijtende blikken toe. Maar ook een glimlach kon ik niet onderdrukken. Er was gewoon geen andere weg, ik moest deze berg veroveren!
Daags later drinken we een koffie op het dakterras van het hotel. Onze stoelen staan niet richting de zee, zoals immers, maar naar het binnenland, naar die enorme berg die ons respect heeft afgedwongen...
Praktisch
- De bus naar de Puig Campana neem je op verschillende plaatsen in Benidorm. Het is bus nr. 14 richting Balcon de Finestrat. Let erop dat deze bus slechts twee maal naar Finestrat en terug rijdt... Je moet dus rekening houden met de uren. Het is haalbaar, maar toch geeft het wat stress. Hou er desnoods rekening mee dat je een taxi terug moet nemen... Ook bus 15 stopt er en gaat tot aan Hotel Bali. Van daar kan je een andere bus nemen richting Benidorm centrum.
Met een huurwagen ben je beter af. Dan kan je vroeger vertrekken (bus arriveert in Finestrat om 10.05u en dat vind ik net wat te laat) en hoef je je nergens te haasten en ben je voor de hitte van de middag al op de top.
- Klimmateriaal is niet vereist, maar een rugzak met meer dan voldoende water is een noodzaak! Ook stevige bergschoenen zijn een vereiste! Ik zal veel klimmers met bergstokken, dit is gemakkelijk bij het klimmen en afdalen.
- Doe sportieve kledij aan en hou er rekening mee dat ze vuil zullen worden bij het klimmen.
- Waar geen wegwijzers staan, hebben ze soms stenen gemarkeerd met rode verf of stenen op elkaar gezet om aan te geven dat je nog juist zit.
- Neem iets mee om te eten want het is een lange tocht (zeker meer dan 5 uur!) maar ruim al uw afval op!
- Niet helemaal overtuigd dat u de berg kan beklimmen? Neem dan gewoon het cirkelpad rondom de berg. Ook dit pad (meer dan 11 kilometer) is de moeite om te wandelen/klimmen.
- Niet alleen de berg, ook het dorpje Finestrat is een bezichtiging waard.
Besluit
Wie net als ik van een sportieve uitdaging houdt en fysiek in goede gezondheid verkeert, zou ik deze beklimming aanraden. Het is een helse tocht, maar je wordt beloond met een fenomenaal uitzicht en mooie natuurgezichten onderweg. Dit is echt geen wandeling/beklimming voor beginners! Wie liever wat kleiner begint, raad ik eerder de rots van Calpe aan of helemaal gemakkelijk is de kruisweg van Benidorm.
Lees ook: Finestrat
Lees ook: Beklimming van de Penyal d'Ifach te Calpe
Lees ook: De kruisweg van Benidorm
Lees ook: Excursies / Ervaringen
Lees ook: Wandelen en klimmen op de Sierra Cortina / Tossal de Senyal
Lees ook: Tocht door de Sierra Helada
was best wel heftig na een avondje stappen rond halv 3 thuis enhe halv 10 met water en Eeten aan die berg begonnen het is gelukt heftig en super mooie uit zicht .ik zouw het doen.
BeantwoordenVerwijderen